Day 3: Kerk en dorp Lambogo

Alle lieve reacties die ik krijg op mijn verhalen doen mij goed en geven mij steun in deze bittere tijden, nee das overdreven maar wel pittige tijden..Dus al mijn lieve mensjes uit Nederland THANKS !!!

Vanmorgen moest ik er vroeg uit omdat we naar de kerk gingen, op zondag gaan ze hier altijd naar de kerk en koken ze niet in het Guest House alleen ontbijt maken ze klaar. Ik stap mijn bed uit, met hele dikke ogen van de allergie en astma. Loop naar de badkamer en doe het licht aan.. En ja hoor om alles compleet te maken springt de lamp kapot.. Ach weetje... It's a part of my life now... Mijn collega Hilde zei tegen mij; Mandy als het even tegen zit dan denk je aan mijn stem die zegt; Mandy je kan het !! Volgens de Hilde in mijn hoofd kan ik nu al super veel... :p Maar het helpt.. Thanks Hilde... Met een kapotte lamp in een half donkere badkamer sta ik mijn ochtendritueel te doen.. Tijdens dat ochtendritueel pas ik wel mijn Pink Panther tactiek toe voor de beestjes. Je weet maar nooit... Bij het ontbijt een eitje, boterham en een thee met honing voor mijn keel.. Iza de honing kwam dus nog wel van pas... Onderweg naar de kerk kijk ik mijn ogen uit en geniet ik van wat ik zie.. Kinderen zitten op de grond naakt en spelen wat met oude flesjes of zelfgemaakte ballen van takken. Moeders zijn aan het wassen in een bak of lopen met een schaal op hun hoofd met bijvoorbeeld bananen erop. De vaders hakken wat bomen om of maken vuur voor het eten of de afval. Echt Afrika. De hutjes/huizen waar die mensen in wonen pff niet te doen, daar zou ik om de haverklap de Pink Panther tactiek toepassen en ik zou nooit gaan slapen... Het zijn echt die hutjes die je op tv ziet, alleen hebben de mensen hier geen schalen in hun lip hangen of takken door hun oren.
Aangekomen bij de kerk kregen we een warm welkom van de mensen die daar werken. Omdat we te vroeg waren konden we het dorp nog in lopen, het dorp met die hutjes; die ik op de heenreis zag. We liepen rond en ik keek echt mijn ogen uit... Kinderen die naakt lopen, in kleding met gaten of scheuren erin... Koeien die gewoon overal liggen en mensen hebben niks.. Geen stroom, kledingkast, privacy of lichtjes.... De mannen waren soort van aan het pokeren met cocacola, fanta, sprite en waterdopjes.. Ik genoot echt van wat ik allemaal zag. Intussen tijd waren er heel veel kinderen met ons mee aan het lopen en wilde mij aanraken en maakte ruzie om mijn hand vast te houden. 1 meisje hield mijn hand zo stevig vast tegen haar nek en wang aan en liet niet meer los tot we bij de kerk terug waren.
De mis in de kerk deed 2 uur, heel de 2 uur heb ik mijn ogen uitgekeken. Ze beden, zongen en dansen.. Iedereen was vrij om een verhaal te komen vertellen wat ze hadden mee gemaakt, dat was aangrijpend.. Naast mij zaten 2 meisjes van denk ik 15 met baby's in hun handen... Het is ( denk ik omdat ik het veel zie ) normaal dat de oudere kinderen mee zorgen voor de jonge kinderen en daarom ik ze veel met baby's zie. De moeder van 1 van die meisjes zat een paar rijen voor ons en keek geen 1 keer om naar haar baby... die 2 maanden oud was. Ik raakte een beetje met dat meisje in contact en ze gaf mij de baby in mijn handen. Helemaal onder de in druk keek ik naar de baby en zag vervolgens dat dat meisje weg ging... OKE dacht ik... Ik zat daar even met de baby en ook die moeder keek niet om... De mis van de kerk ging door en het meisje kwam later terug.. Gelukkig dadelijk zat ik hier met die baby... Als de baby's beginnen te mopperen dan worden ze naar mama gebracht en mama hop der tiet eruit en drinken maar... Gewoon midden in de kerk... Zo zaten er om mij heen wel 4 mama's de borst te geven.
Voor mij zat een vader met zijn zoontje, dat zoontje liep met 1 kruk zijn rechterbeen was een soort van verbonden met ja wat was het... leek wel papier ofzo.. Hij kon nauwelijks lopen... In Nederland wordt heel je been ingemetseld en kan je niet eens je been bewegen.. Die dezelfde vader was al een paar keer naar voren gelopen als ze gingen bidden voor zieke mensen of kinderen... Hartverscheurend.. Die papa had zn lieve uitstraling..Van de mis in de kerk voelde ik zoveel liefde omdat die mensen daar zo hecht zijn met elkaar en ondanks ze ziek zijn toch blij zijn. Als de mannen mij hier groeten geven ze mij z'n coole handdruk, wat heel veel jongens ook doen alleen hier met nog meer handdrukken erbij, zo cool. Ik kende de handdrukken meteen, dat vond ik wel gangster van mezelf. De vrouwen knuffelen mij en dan 2 keer aan elke kant 1 knuffel.
Na de mis heb ik nog een aantal liedjes mogen aanhoren van de kinderen gericht aan ons. Te lief, dit keer kon ik DE BROK goed onderdrukken.. Mandy maakt stappen in haar jank-ontwikkeling. Daarna speelden we nog wat met de kinderen in het gras. De kinderen zijn in het begin afstandelijk en lacherig en durven je niet aan te raken, pas toen ik mijn hand uitreikte kwamen er langzaam kinderen naar mij toe die mij een hand gaven en dan nog harder moesten lachen, die hand werd een high-five en die high-five werd aanraken. Ze voelde aan mijn haren, pakte mijn huid vast, 1 kind was mijn vinger en nagels aan het tellen en raakte met zijn wijsvinger de mijne aan heel langzaam... alsof ik een alien ben - ET FROM HOME.. Bij het pakken van mij Iphone werden ze wild, ik liet ze naar zichzelf kijken en filmde het.. ze werden zo blij dat ze er van gingen gillen. Volgende week zondag gaan we weer..

Na de mis hebben we geluncht en naar het weeshuis gegaan. Ik heb de babygroepen mogen bekijken waar ik van schrok. ZO anders als in Nederland.. Baby's liggen op de grond te slapen en alles is in 1 kamer.. de baby's die slapen, slapen nooit in stilte.. Om in werktermen te spreken was er GGD technisch veel te doen.. Alleen is het niet te vergelijken met Nederland. Ze leven hier zo anders.. De baby's hebben zelf geen luiers, witte doeken dienen hier voor luiers of ze hebben alleen een onderbroek aan. Het kan dus zijn als er een baby op je schoot zit je nat wordt zegmaar... Ze zijn wel zo zindelijk hier..
Ik heb een tijd bij de baby's buiten gezeten en gespeeld en met de Mammies gekletst. Over hoe ze leven, waar ze wonen en of ze kinderen hebben. 1 jongetje had mijn hart gestolen, als je bij foto's kijkt zie je hem met mijn pet op. Je kon goed zien welke kinderen er nieuw binnen waren gebracht, dat zag je aan hun gedrag; heel terughoudend, stil, niet spelen en geen aandacht willen van nieuwelingen zoals mij.. Na een middag spelen met de baby's zijn we gaan avondeten bij een nieuw en schoon restaurant met WIFI. Tijdens het eten begon het hard te regen en onweren, ik was telkens aan het bidden please laat het ligt niet uit vallen. Dat gebeurde gelukkig niet.. Wel moest ik plassen en de wc's waren buiten dus ben maar niet gegaan want regende kei hard en de beestjes he !! Kletsend hebben we 1,5 uur tot 2 uur daar gezeten, er zijn ook Engelse mensen bij en ik fleekte wel even met mijn Engels haha...
Nu ben ik op mijn kamertje en heb ik mijn bunker al klaar en Pink Panther tactiek al voltooid.. Ik zit aan mijn bureau naar de Afrikaanse kikkers te luisteren en valt er ondertussen een grote mug op mijn enkel.. Nu leeft ie onder mijn slipper...Verder wacht ik ook nog op de klusjesman die zou een uur geleden mijn badkamerlamp maken en ik ga NIET in het donker douche. Dat gaat te veur, als er dan een beestje komt donder ik zo door de badkamer hene.

BTW: Annemie is zo lief voor mij, geeft knuffels op de juiste momenten en let echt op mij... zelfs bij het oversteken mijn hand vast houden... Wel omdat ik anders dood gereden word omdat ik de verkeerde kant op kijk...

Morgen weer een dag in het weeshuis bij de peuters en kleuters.

Truste allemaal
Kus, Mammie Mennie